باسمه تعالی

1. به طور کلی دوستی و معاشرت صمیمی با افرادی که دارای انحراف فکری و رفتاری هستند، در صورتی که  تأیید و ترویج شخصیت این افراد یا افکار و رفتارهای منحرفانۀ ایشان تلقی شود، جایز نیست در غیر این صورت، اگر خودتان در معرض شبهه و انحراف قرار نمی گیرید، جایز است، بلکه اگر این کار زمینۀ تصحیح افکار و رفتار وی و میل یا هدایتش به ارزش های اسلامی را فراهم می کند، بسیار پسندیده است.

البته در هر حال روابط مسالمت آمیز و به دور از خشونت و مبتنی بر ادب با همۀ این افراد، اشکال ندارد.

2. دوستی و معاشرت با کافری که سؤال شده، با رعایت آنچه در بند 1 گفته شد، جایز است.

3. در خصوص گذشته که از وضعیت افکار و رفتار همجنسگرایانۀ او خبر نداشتید، حرامی رخ نداده است و الآن وظیفه خاصی ندارید اما برای ادامۀ دوستی و معاشرت صمیمی با وی، رعایت بند 1 لازم است.