شخصی از اینترنت برای گناه استفاده نکرد و فقط مباح استفاده می کرد؛ مثلاً در اینترنت عکس های دینی نگاه می کرد و دیگر اطلاعات مذهبی می خواند. می گوید بعضی از این ها وقت من را تلف می کرد و گاهی در هنگامی که به عکس های مذهبی نگاه می کرده ام، به طور تصادفی چشمم در اینترنت به عکس نامحرم می افتاد و از این قلبم خیلی ناراحت می شد. به همین دلیل می گوید چند بار به خدای متعال گفته بودم: «یا الله من به تو قول می دهم که از این به بعد من از اینترنت فقط در ضرورت استفاده خواهم کرد و آن هم آن وقتی که تو از آن راضی باشی». نیتش عهد کردن نبود. چند بار این قول را شکسته است. آیا عمل کردن به این قول، شرعاً واجب است؟ آیا برای هر بار که به قولش عمل نکند، کفارۀ شکستن عهد واجب می شود؟