۱. آیا تصرف در چیزهایی که هنگام جنگ از منازل برداشته شده است، جایز است؟ ۲. تکلیف در اذیت حیوان چیست؟
بسمه تعالی سلام علیکم ۱. زید، در یک جنگ، مال یک ارمنی را، یعنی اجاق هیزمی او را برای خودت گرفته بود و در خانه خودش استفاده میکند. عمرو هم یک روز در خانه او بود و از همان چیز استفاده کرده بود. آیا بر زید و عمرو چیزی هست (رد مظالم یا خمس) ؟ ۲. زید چند سال قبل در سربازی به یک حیوان (الاغ) خیلی اذیت (ظلم) کرده، آن را خیلی بد زده. می‌گوید که همان الاغ احتمال قوی مرده. می دانیم که اگر صاحبش هست باید حلالیت بطلبد ولی مسأله اینجااست که: ا. آن الاغ را بعضی سربازان خریده بودند برای کار کردنش در سربازی. آن سربازان هم رفتند و الاغ هم در آنجا ماند، اینطور سربازان بعدی از آن الاغ استفاده میکردند برای بار بردن. الان زید بعد از توبه چکار کند (وظیفه شرعی و اخلاقی چیست) ؟ ب.‌ بعضی‌ها در بچهگی (قبل از بلوغ) بعضی حیوانات (بی صاحب) را (مثل موش، یا پرندگان یا سنجاقک ....) یا می‌کشتند یا اذیت میکردند. می‌دانیم که از نظر فقه چیزی برگردن آنها نیست ولی لطفاً بفرمایید که برای از بین بردن آثار منفی آن، چکار کنند که تماماً آثار منفی اش برود؟ چون در یک کتاب، یک قصه نوشته است: «عالم ربانی، حاج .....: می فرمود: حالت عجیبی، قبض مانند داشتم، عرض حال خود را پیش مرحوم آقای انصاری همدانی گفتم، آقا فرمود: موشی را که در بچگی آتش زاده ای و اذیّت کردی، دلیل این حالت است! عرض کردم: چه باید کرد؟ فرمود: باید بروی به موش ها خدمت کنی! و چون خدا، صداقت من را دید، روزی از کنار جوی آب رد می شدم، که موشی داخل آب افتاده بود. یک تخته روی جوی انداختم و موش را از غرق شدن، نجات دادم. حالت انقباض به حالت انبساط تبدیل شد.» (مثل اینطور قصه ها را، بعضی علماء نقل میکنند)

باسمه تعالی

سوال اول:
1. غصب و استفاده از اموال کسانی که مالشان از نظر اسلام و حکومت اسلامی محترم است، جایز نیست و برای جبران باید اصل مال و خسارت استفاده از آن به صاحبش داده شود و اگر امکان نداشت، به همان میزان صدقه، با اجازه مجتهد جامع الشرائط، پرداخت شود.

2. اخذ یک مال به عنوان غنیمت جنگی مشروط به آن است که اولا جنگ با اجازه امام معصوم یا مجتهد جامع الشرائط باشد، و ثانیا مالک آن مال، کافری باشد که تا آخرین لحظه در مقابل حق جنگیده و تسلیم نشده باشد.

 سوال دوم: 
1. اگر حیوان در زمانی که آسیب دیده، صاحب داشته است و آن آسیب از ارزش حیوان کاسته است، باید خسارت را به همان فرد پرداخت کرد.
2. اگر صاحب حیوان در زمان مذکور معلوم نیست یا اکنون دیگر در دسترس نیست باید معادل خسارت از طرف وی، با اجازه مجتهد جامع الشرائط، صدقه پرداخت شود.
3. اگر صاحب حیوان قبل از وقوع خسارت، از مال خود اعراض کرده و حیوان دیگر مالک مشخصی نداشته است، پرداخت خسارت لازم نیست و فرد خاطی تنها باید توبه کند.
4. این گونه  آثار وضعی با انجام وظیفه شرعی مرتفع می شود.