برخی می فرمایند متنجس (شیئی که در اثر برخورد با نجاست نجس شده است) برای وسواسی منجس (نجس کننده شیء دیگر) نیست و وسواسی می تواند با لباسی که خود یقین به نجاستش دارد به مسجد برود و نمازبخواند. مقصود یقینی نیست که وسواسی در اثر وسواسی بدان رسیده است، بلکه از مواردی است که متعارف است؛ مثلاً تمام اطرافیان وی به متنجس بودن آن شیء اذعان می کنند. می خواستم نظر معظم له را در این مورد بدانم.