باسمه تعالی

1. وطن جایی که شخص در آنجا از نظر عرف مسافر محسوب نشود و در آنجا نماز او کامل و روزۀ او صحیح است. با توصیفی که در سؤال آمده این فرد در تهران مسافر شمرده نمی شود. همچنین جایی که شخص آنجا را به قصد سکنای دائمی زندگی خود بر می گزیند و مدتی نیز در آنجا اقامت می کند، عرفاً وطن وی به حساب می آید و در آنجا مسافر شمرده نمی شود و نمازش در آنجا تمام و روزه اش صحیح است. بنابراین ظاهراً این فرد که در آن شهرستان محل اسکان با این قصد مدتی سکونت دارد، آنجا نیز وطن وی شمرده می شود.

3. اگر فاصله محل اسکان تا محل کارش کمتر از مسافت شرعی (700 کلیومتر) باشد، در بین مسیر نیز نمازش کامل و روزه اش صحیح است. اما اگر فاصله بیشتر از این مقدار بود، در صورتی که شغلش سفر باشد یا لازمۀ شغلش سفر باشد و این سفر در کمتر از ده روز تکرار می شود، از سفر دوم به بعد، نمازش تمام و روزه اش صحیح است در غیر این صورت نمازش شکسته است و روزه اش صحیح نیست.