باسمه تعالی

1. اگر شخص مالی را پیدا کرد و برداشت، در صورتی که ارزش آن مال ناچیز باشد به گونه ای که عرفاً به جهت کم ارزش بودنش نسبت به چنین مالی اعتنا نمی کنند و از آن اعراض می کنند و رغبتی به آن ندارند، می تواند آن را برای خودش بردارد یا برای صاحبش نگه دارد تا وقتی که پیدا شود یا خود آن مال یا قیمتش را از طرف صاحبش صدقه دهد؛ هر چند اگر صاحب مال بعد مدتی مراجعه کرد و مال خود را مطالبه کرد یا به صدقه رضایت نداد، یابنده ضامن است. همچنین اگر مال پیدا شده نشانه ای نداشته باشد که بتوان با آن صاحبش را شناسایی کرد، به یکی از سه مورد پیش گفته عمل کند. در غیر این دو صورت باید تا مدت یک سال در مجامع عمومی اعلام کند تا صاحب آن را بیابد و پس از این مدت، باید به سه مورد پیش گفته عمل کند.

2. اگر پس از یافتن مال و اعلام آن برای مدتی کمتر از یک سال، از یافتن صاحب مال ناامید شود، می تواند به همان حکمی که پس از گذشت یکسال بیان شد، عمل کند.