باسمه تعالی

1. اگر مقصود آبی است که معمولاً همراه مواد شوینده برای تمیز کردن لباس از کثیفی ها استفاده می شود، این آب در اثر ملاقات با لباس، نجس شده است و واسطۀ اول محسوب می شود.

2. اگر مقصود آبی است که پس از تمیز شدن لباس از کثیفی ها و برطرف شدن عین نجاست، برای آبکشی شرعی لباس، داخل تشت ریخته می شود و لباس ها در آن شسته می شود، این آب غساله محسوب می شود و احکام غساله آب قلیل را دارد. بنابراین اگر لباس با غیر ادار نجس شده باشد، آب مزبور و ترشحاتی که از این آب پاشیده است، پس از پایان آبکشی شرعی، پاک محسوب می شود؛ ولی اگر با ادار نجس شده باشد، آب مزبور در بار اول آبکشی نجس است و حکم واسطه اول را دارد. در بار دوم، هم آب و هم ترشحاتی که پاشیده است، پاک محسوب می شود.