باسمه تعالی

1. کثیر الشک نباید به شکش اعتنا کند؛ یعنی نباید به احکامی که برای شک کنندۀ عادی وجود دارد، عمل کند.

2. کثیر الشک بنا را بر طرفی بگذارد که گویا وظیفه اش را در مورد مشکوک مطابق دستور شرع انجام داده است؛ مثلاً در شک بین سه و چهار باید بنا را بر چهار بگذارد اما نباید مثل شک کنندۀ عادی دو سجدۀ سهو به خاطر احتمال زیاد بودن یک رکعت بجا آورد یا اگر شک کرد که در وضو مسح سر را انجام داده یا نه، نباید مثل شک کنندۀ عادی مسح سر را انجام دهد، بلکه بنا را بگذارد که مسح را انجام داده است.