مالک یک دانگ از خانه به مالکین پنج دانگ دیگر می گوید راضی به سکونت و نماز شما نیستم. نماز و تصرفات آن ها چگونه است؟
فردی یک دانگ از خانه مال او است. به مالکین پنج دانگ دیگر می گوید راضی به سکونت و نماز شما نیستم. حال مالکین اگر با تمکن از دادن حق طرف کوتاهی می کنند، نماز و تصرفاتشان چگونه است؟ با عدم تمکن فعلی از ادای حق طرف و اضطرار به ماندن، نماز و تصرفاتشان چگونه است؟

باسمه تعالی

1. اگر این فرد مطالبه دارد و دیگران هم توانایی ادای حقش را دارند، باید حقش را بپردازند و تصرفاتشان بدون رضایت آن فرد جایز نیست و نمازشان باطل است.

1. در فرض ناراضی بودن آن فرد، اگر سایر مالکان واقعاً به ماندن در خانۀ مزبور و خواندن نماز اضطرار شرعی دارند، تصرفاتشان در حدی که اضطرار ایجاب می کند جایز است و نمازشان هم صحیح است در غیر این صورت هر گونه تصرفشان و در این خانه جایز نیست و نمازشان در این مکان باطل است.

2. اضطرار شرعی یعنی اینکه فرد در وضعیتی قرار دارد که ترک این کار منجر به از بین رفتن مصحلت بالاتر یا به وجود آمدن مفسدۀ بیشتری گردد. بنابراین صرف سخت بودن یا هزینه بر بودن نقل مکان از این خانه و مانند این امور، اضطرار شرعی محسوب نمی شود. 

کد سایت fa8606