باسمه تعالی

اطاعت از امر و نهی والدین بر فرزند بالغ شرعاً واجب نیست؛ مگر در مواردی که اطاعت نکردن باعث آزار و ایذاء آن ها شود. بنابراین اگر این فرزند بدون اطلاع ایشان، کاری کند و می داند در آینده از این کار مطلع نمی شوند و یا اگر بعد از انجام کار اطلاع پیدا کنند، دیگر ناراحت نخواهند شد، گناهی نکرده است.

2. در این مسأله بین فرزندی که ازدواج کرده باشد یا نکرده باشد، فرقی نیست ولی اگر مستقل نشده باشد و تحت تکفل والدین باشد و در حقیقت ایشان در ازای تأمین مخارج زندگی اش، از او مطالبه اطاعت از امر و نهی خود را دارند، واجب است از آن کسی که تکلفش را به عهده گرفته، اطاعت کند.