در مسائلی که تشخیص آن بر عهدۀ مکلف یا عرف است، آیا مراد از تشخیص، یقین به موضوع است یا اطمینان یا ظن و گمان هم کفایت می‌کند؟
در مسائلی که تشخیص آن بر عهدۀ مکلف یا عرف است، آیا مراد از تشخیص، یقین به موضوع است یا اطمینان یا ظن و گمان هم کفایت می‌کند؟ مثلاً در تشخیص موسیقی حلال از حرام یا تشخیص نوع استحاضه و ...

باسمه تعالی

1. باید در چنین مواردی به طریق معتبر شرعی وجود موضوع را احراز شود.

2. یقین و اطمینان و ظن معتبر (شهادت دو عادل یا خبر ثقه و ...) و نیز اصول عملیۀ (استصحاب و ...) از طرق معتبر شرعی برای احراز محسوب می شوند.

3. در تشخیص موضوعات، یقین و اطمینان کافی است اما چنین نیست که سایر طرق معتبر شرعی در تمام موضوعات قابل استفاده باشد و مقلد در صورت برخورد با مشکل می تواند استفتا کند.

4. ظن و گمان غیر معتبر برای تشخیص هیچ موضوعی کفایت نمی کند.

5. در موسیقی باید به حرام بودن آن نوع خاص از  موسیقی یقین یا اطمینان پیدا کند.

6. در استحاضه، یا باید به نوع استحاضه یقین یا اطمینان کند یا اگر می داند که قبل از تردید چه نوع استحاضه ای بوده،  الآن نیز استصحاب کرده، بنا را بر همان نوع از استحاضه بگذارد.
 

کد سایت fa7873