بنابر فرمودۀ فقیهان امامیه چنانچه فردی وصیت نماید که بعد از مرگ برخی از وراث ارث نبرند، این نوع وصیت به جهت مخالفت با احکام تشریع شدۀ ارث باطل است. در قدیم مرسوم بوده برای اینکه فرزندان اُناثِ مورّث از ارث محروم شوند؛ اموالشان را وقف بر اولاد ذکور می نمودند. با عنایت به اینکه ثمرۀ این وقف محروم نمودنِ اولادِ اناث از ارث است و از یک سو خلاف احکام تشریع شدۀ ارث در قرآن کریم و از سوی دیگر نیز با اصول مذهب شیعه (عدلیه) همچون عدالت ناسازوار می نماید، افزون بر آن به نوعی بازگشت به افکار قبل از دینِ مبینِ اسلام در عدم باور به وجود زن و ارث بری او از مورث خود است، آیا چنین وقفی صحیح است؟