باسمه تعالی

1. خون زحم، جراحت و دمل، در بدن یا لباس، تا زمان خوب شدنش، در صورتی که تطهیر آن مشقت نوعی داشته باشد یا موجب حرج گردد، در نماز معفو است و اندازۀ زخم در این حکم تأثیر ندارد.

2. مقداری از خون هم که به صورت متعارف از چنین دمل یا زخمی به بدن و لباس سرایت می کند و تطهیر آن مشقت نوعی دارد یا موجب حرج برای شخص می گردد، معفو است. بنابراین در فرض سؤال خون آستین معفو نیست.

3. البته خون در بدن یا لباس در صورتی که کمتر از یک بند انگشت باشد، مطلقا چه از جراحت، زخم و دمل باشد و چه از غیر آن، در نماز معفو است.