همیشه این سؤال ذهن مرا به خود مشغول کرده است که مگر در اسلام سفارش و تأکید نشده است که در برابر مصائب و مشکلات باید صبور باشیم مثال شخصی فرزند جوانش فوت می کند یا اسیر می شود یا سفارش خدا و همۀ معصومین ـ علیهم السلام ـ این است باید صبور باشیم و بی تابی نکنیم. پس چرا حضرت یعقوب ـ علیه السلام ـ که پیامبراست و الگوبرای امت در برابر مسأله حضرت یوسف ـ علیه السلام ـ آنقدر بی تابی و گریه وزاری می کند تا چشمانش نابینا می شود با اینکه به جز او چندین پسر دیگر هم داشت؟! در مورد حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ که بعد از ارتحال پیامبر خیلی گریه می کردند و بی تابی می نمودند ـ اگر این نقل تاریخی صحیح باشد ـ پس سفارش صبور بودن در برابر ناملایمات چه می شود؟! یک نمونه از حضرت امام خمینی ـ رحمة الله علیه ـ که وقتی شهادت حاج آقا مصطفی پیش آمد، همه مانده بودند چگونه این خبر را به امام بدهند؛ چون عجیب امام به این فرزند علاقه داشتند. وقتی امام خبر را می شنوند می فرمایند: انا لله و انا الیه راجعون و خیلی عادی برنامۀ آن روزشان را ادامه می دهند!