باسمه تعالی

1. پرداخت هزینه های زندگی که شامل نفقۀ زوجه، فرزند و شوهر می شود، توسط زوجه جایز است؛ البته اگر زن این هزینه ها را به صورت تبرعی (مجانی) می پردازد، در آینده نمی تواند از شوهر مطالبه کند.

2.در صورتی که زوجه مهریه را مطالبه کرده باشد و زوج توانایی مالی (ایسار) داشته باشد، پرداخت آن بر زوج واجب است حتی اگر زوجه هزینه های زندگی را نپردازد.

3. با توجه به بند 1 و 2 ، توافقی که در سؤال آمده است، یک تعهد دو طرفه و الزام آور نیست و آثار شرعی این نوع تعهد را در پی ندارد، بلکه در حقیقت زن به صورت یک طرفه خودش پرداخت هزینه های زندگی را بر عهده گرفته است و هر زمان بخواهد می تواند از ادامۀ این کار بپرهیزد؛ البته ظاهراً فرض سؤال این است که وقتی زوجه هزینه ها را می پردازد، زوج توانایی مالی پرداخت مهریه را پیدا می کند و از آنجا که حسب فرض مطالبۀ مهریه هم صورت گرفته، زوج باید مهریه را پرداخت کند.