باسمه تعالی

رجوع کردن به یک مرجع تقلید، همان عمل کردن بر طبق نظرات او است. بنابراین هرگاه اعمال گذشته خود را مطابق نظر او در نظر بگیرد و آثار نظر وی را بر اعمال گذشته مترتب کند یا در آینده بر اساس نظرات وی عمل کند، رجوع محقق شده است؛ مثلاً اگر مرجع تقلید فعلی او مسافت سفر را 22/5 کیلومتر می داند و وی تا حال در چنین سفر هایی نمازش را شکسته می خواند ولی اکنون به استناد فتوای مرجع تقلید دیگری تا وقتی که 350 کیلومتر سفر نکرده است، نمازش را تمام می خواند، در واقع از مرجع فعلی خود به آن مرجع تقلید دیگر عدول کرده است. پس به صرف اینکه در دل نیت کند فلان مجتهد مرجعش باشد و نیت کند در آینده اعمالش را مطابق نظر آن مرجع دیگر انجام خواهد داد، رجوعی محقق نمی شود.