باسمه تعالی

تنبیه بدنی زن به منظور بازگشت او به وظایف زناشویی، با شرایطی جایز است:

1. تخلف زن مربوط به وظایف واجب او یعنی «تمکین در روابط جنسی با شوهر» و «خروج از منزل با اذن شوهر» باشد.

2. در موارد تخلف زن ابتدا باید از «وعظ و نصیحت» و سپس «قهر و فاصله گیری در امور جنسی» و پس از آن می توان از «تنبیه بدنی» استفاده کرد؛ زیرا در بسیاری از موارد، وعظ و نصیحت برای اصلاح زن کافی است و در صورت ناکافی بودن قهر و فاصله گیری در امور جنسی مشکل را حل می کند و اگر این کار نیز کافی نبود، نوبت به تنبیه بدنی می رسد و در صورت کافی بودن هر مرحله، استفاده از مرحلۀ بعدی جایز نیست.

3. تنبیه بدنی باید خفیف و بدون ایجاد اثر دیه دار در بدن زن مانند سرخی و کبودی باشد. در غیر این صورت علاوه بر اینکه شوهر مرتکب حرام شده است، باید دیه نیز بپردازد.

4. بهتر است تنبیه بدنی با یک شیء نرم مانند یک تکه پارچه لوله شده، انجام شود.

5. بنا بر احتیاط واجب کارهایی مانند سیلی زدن جایز نیست حتی اگر منجر به کبودی یا زخم نشود.

6. در صورت اثر بخش نبودن تنبیه بدنی به شکلی که گذشت، تشدید کردن تنبیه جایز نیست.