سوال اینجانب در مورد مشروعیت قابلیت واگذاری حق ذی نفعی و قرارداد بیمۀ عمر است. توضیح اینکه در بیمه های عمر به این شکل است که برای مثال بنده قصد بیمه کردن فرد الف را دارم. من بیمه گزار هستم و شخص الف بیمه شده و شرکتی که بیمه عمر می کند، بیمه گر است. حال در قراردادهای بیمه بر مبنای قوانین برای پرداخت عواید بیمه در صورت بروز حادثه برای فرد الف باید فرد ذی نفع معرفی شود و این فرد ذی نفع می تواند خود بیمه گزار و یا شخص دیگری باشد. این حق دارای ارزش است و با توجه به اینکه برای آن قرارداد بیمه، بیمه گزار اقدام به پرداخت حق بیمه کرده است می تواند آن حق ذی نفعی را به فرد دیگری به ثمن توافقی واگذار کند (تغییر ذی نفع و دریافت وجه بابت آن در متن قانون بیمه مجاز شمرده شده است) و مثلاً وقتی امکان ادامۀ پرداخت حق بیمه را نداریم، بیمه نامه را باطل نکنیم و با مبلغ توافقی حق ذی نفعی را بفروشیم به این قرار که فرد خریدار پس از خرید حق ذی نفعی و قرارداد بیمه مابقی حق بیمه را بپردازد تا قرارداد بیمه سررسید شود و چون ذی نفع فرد خریدار یا فرد مشخص شده توسط وی است، عواید در پایان قرارداد برای او خواهد بود. همچنین بر طبق قرارداد، فرد بیمه شده تغییر نخواهد کرد و فقط "وظیفه پرداخت مابقی حق بیمه ها و حق ذی نفعی" در ازای دریافت ثمن توافقی از خریدار بیمۀ عمر دریافت خواهد شد. این کار از سویی بر توانگری مالی شرکت های بیمه نیز تأثیر بسزایی دارد و به آن ها کمک شایانی می نماید. لازم به ذکر است بر مبنای قرارداد بیمۀ عمر، فرد بیمه شده تغییر نمی کند و مفاد قرارداد بیمۀ عمر رعایت می گردد.