باسمه تعالی

1. به طور طبیعی در هنگام ترش کردن اسید معده ای که به دهان می رسد به قدری ناچیز است که در آب دهان مستهلک می شود و از این رو موجب بطلان روزه نمی شود و یا فقط وارد مری می شود و به فضای دهان نمی رسد و این مقدار چه عمدی باشد و چه غیر عمد روزه را باطل نمی کند.

2. در فرض نادر که اسیده معده به فضای دهان برسد و به قدری زیاد باشد که در آب دهان مستهلک نشود و یا احیاناً با سایر محتویات معده به فضای دهان برسد، نباید آن را فرو برد و اگر عمداً فرو برده شود، گناه  است و روزه  باطل می شود و قضا و کفاره هم واجب می شود. همچنین اگر بی اختیار فرو برود، درصورتی که شخص عمداً کاری کرده که باعث ترش کردن و وارد شدن اسیده معده به فضای دهان شده است و می دانسته که نمی تواند از فروبردن آن جلوگیری کند، گناه کرده است و روزه اش باطل  و قضا و کفاره هم واجب می شود. در غیر این صورت، روزه اش صحیح است.