باسمه تعالی

1. معاملۀ مال دزدی، در صورتی که مالک آن مال بعد از اطلاع، رضایت به معاملۀ انجام شده دهد، صحیح است. در غیر این صورت باطل است. بنابراین اگر گیرندۀ مال دزدی بداند مالک راضی نیست یا نمی داند راضی است یا نه، نمی تواند به عنوان مالک جدید، در آن مال تصرف کند و موظف است این مال را به مانند امانت محافظت کند و در اولین فرصت ممکن آن به صاحب اصلی آن برساند. اگر صاحب اصلی آن را نمی شناسد و یا در دسترس نیست و رساندن مال به وی امکان ندارد، می تواند آن مال را از طرف صاحبش صدقه دهد یا آن مال را تملک کند و از آن استفاده کند و معادل مبلغ آن را از طرف صاحبش صدقه دهد؛ هرچند اگر صاحب مال پیدا شود و مال خود را مطالبه کند و یا به صدقه راضی نشود، باید آن مال ـ اگر هنوز وجود دارد ـ یا مبلغ آن را به وی برگرداند. بنا بر احتیاط واجب صدقه دادن در این موارد باید با اجازۀ مجتهد جامع الشرایط باشد.

2. خیر نمی تواند آن را به دزد تحویل دهد.

3. در هر حال دزد نسبت به مالی که در معامله با این شخص از وی دریافت کرده است، ضامن است و این شخص می تواند در این زمینه بر علیه دزد در محاکم قضایی اقامه دعوی کند.