دختری 17ساله در زمانی که تقلید نمی کرده است، بدون اذن پدر با پسری عقد موقت خوانده اند و در آن مدت و مهریه را بعد از اجرای صیغۀ عقد موقت تعیین کرده اند به مدت سه سال. اما دختر بعد از مدتی از پسر جداشده و پسر از سر لجبازی باقی مدت را نمی بخشد و دختر به گمان اینکه عقدمذکور را همۀ مراجع باطل می دانند، به عقد دائم و قانونی خواستگار جدیدش در می آید و حالا دو فرزند دارد. به تازگی در سایت های مختلف دیده است که بعضی مراجع اذن پدر را شرط نمی دانند یا اینکه عقدی که مدت و مهریه نداشته باشد، دائم است. حالا این زن می خواهد از آیت الله هادوی تهرانی تقلید کند. آیا معظم له آن عقد موقت سابق را باطل می دانند؟ با توجه به اینکه در آن زمان دختر تقلید نمی کرده است، آِیا چون بعضی مراجع آن را صحیح دانسته اند، ممکن است آن عقد صحیح بوده باشد؟