با دوستم مشغول پروژه‌ای بودیم. دایی ام از کارمنداش خواست پروژه را برایمان بنویسد. بعد از انجام پروژه گفت کارمندم پول نمی خواهد و خودتان خرجش کنید ولی من به دوستم گفتم 40 میلیون باید بدیم به آن ها و نصف پول یعنی 20 تومان را از او گرفتم و خودم خرج کردم. آیا می توانم 20 تومن را به نیت دوستم به یک فقیر بدم یا حتماً باید خودش را پیدا کنم و به او بدهم؟
حدود 3 سال پیش من با دوستم مشغول پروژه‌ای بودیم ولی هیچ کدام قادر نبودیم حلش کنیم برای همین دوستم گفت کسی را پیدا کن برابمان حلش کند و هزینه اش را هم نصف ـ نصف بدهیم .من به دایی ام گفتم و او از یکی از کارمنداش خواست پروژه را برایمان بنویسد. هزینه اش هم گفت 30 میلیون می شود. من هم به دوستم گفتم و قبول کرد. ولی بعد از انجام پروژه من از دایی ام شمارۀ حساب کارمندش را خواستم و او گفت کارمندم پول نمی خواهد و خودتان خرجش کنید ولی من به دوستم گفتم 40 میلیون باید بدیم به آن ها و نصف پول یعنی 20 تومان را از او گرفتم و خودم خرج کردم. از همان موقع از کارم پشیمانم. خیلی وقت است هم ندیدمش و از او هم خجالت می کشم که بخواهم پولش را برگردانم. آیا این پول برای من حرام است یا حلال؟ چون او خودش اولش گفت 50 میلیون هم که بشود، من می دهم. فقط کارمان انجام بشود. اگر حرام است، می توانم 20 تومن را به نیت او به یک فقیر بدم یا حتماً باید خودش را پیدا کنم و به او بدهم؟

باسمه تعالی

این کار شما جایز نبوده است و باید توبه کنید بدین صورت که ضمن ندامت قلبی، مبلغ مزبور را به صاحبش بازگردانید، ولی لازم نیست او بداند که این مبلغ در ازای چیست، بلکه چون اعتراف به گناه حرام است، باید به گونه ای عمل کنید که برگردان پول به وی همراه با اعتراف به این گناه نباشد؛ مثلاً به بهانه ای مثل هدیه این پول را در حساب صاحب او واریز کنید.

کد سایت fa6196
طبقه بندی موضوعی حق الناس|توبه