گاهی اتفاق می افتد وقتی کلمه ای را تلفظ می کنم در اثنای آن اشتباه می گویم و آن را متوقف نمی کنم و بی اختیار نوعی لغزش به وجود می آید و کلمه تمام می شود. سپس دوباره صحیحش را می گویم. مثلاً در تسبیحات اربعه وقتی کلمه «و الحمد لله» را می گویم حرف «حاء» شبیه «خاء» تلفظ می شود و بی اختیار زبان لغزش پیدا می کند و «و الخمد لله» می گویم. سپس صحیحش را ادا می کنم. آیا در این موارد سجدۀ سهو واجب می شود؟