باسمه تعالی

1. برای کسب امور معنوی، رجوع به افراد ناشناخته ای که کمالات معنوی ایشان از طرق پذیرفته شدۀ شرعی ثابت نشده باشد، جایز نیست. صرف سیادت یا شهرت به کرامت در بین مردم محل یا چهرۀ به ظاهر معنوی یا استمرار مراجعات مردم، طرق پذیرفته شدۀ شرعی نیستند. در مقابل تأیید فرد، توسط علمای بزرگ و نیز مؤمنان با سابقه و با تجربه می تواند از نشانه های صدق آن فرد باشد.

2. اگر فرد مزبور طبق آنچه در بند 1 گفته شد، از افراد قابل مراجعه نباشد، پرداخت پول هرچند ناچیز جایز نیست، بلکه توسعۀ انحراف است ولی اگر به عنوان هدیه داده شود، گیرنده مالک می شود.

3. برگزاری و شرکت در مجالس اهل البیت اگر همراه با امور خرافه نباشد و به همان شیوۀ سنتی سلف صالح برگزار گردد، بسیار مطلوب است و بانی و برگزار کننده و شرکت کننده مأجور خواهند بود إن شاء الله. اما اگر برگزاری این جلسات موجب تقویت عقیدۀ باطل یا ترویج شخص فاقد صلاحیت شود، حضور در آن جایز نیست.

4. اگر فرد مزبور طبق آنچه در بند 1 گفته شد، از افراد قابل مراجعه نباشد، پرهیز دادن افراد از شرکت در این جلسات و بازداشت ایشان از مراجعه به این فرد، در صورت وجود شرایط از مصادیق نهی از منکر است و هر مکلفی باید به آن ملتزم باشد.