آیا مهربانی کردن با کسانی که اهل گناه هستند، مثل مطربی و کسی که غنا می خواند، برای ارشاد درست است؟
آیا مهربانی کردن با کسانی که اهل گناه هستند، مثل مطربی و کسی که غنا می خواند، برای ارشاد درست است یا لازم است از آن ها دوری کنیم؟

باسمه تعالی

دوستی با اهل گناه در صورتی که خوف آن نباشد که خود به گناه بیافتید، جایز است و اگر زمینۀ هدایت آن ها را فراهم می کند، مطلوب است. در هر حال نباید به گونه ای رفتار کرد که آن ها از دین زده شوند.

کد سایت fa5036
طبقه بندی موضوعی دوستی و معاشرت