اینجانب ناهید فاطمه فرزند علمدار حسین، خدا را گواه می گیرم که شش سال پیش پدرم من را به ازدواج برادرزاده خود درآورد که من اصلاً رضایت نداشتم و حتی به روحانی که وکیل من بود اجازۀ شفاهی و قلبی ندادم و فقط مجبور شدم به طور صوری سند ازدواج را امضا کنم. پس از دو ساعت از ازدواج بدون ایجاد هیچ گونه ارتباط زناشوئی از خانه وی خارج شدم و به خانه خود برگشتم و علی رغم فشارهای زیاد به خانه وی نرفتم. قبل از ازدواج به وی هم گفته بودم که اصلاً رضایت ندارم و عواقب کار برعهدۀ خودتان است. الآن آن فرذد ازدواج کرده است و بچه دارد. پدرم فوت کرده و مادرم هم به رحمت خدا رفته است. من می خواهم ازدواج کنم و از دادگاه خانوادگی پاکستان طلاق خلع گرفته ام اما برای طلاق شرعی وی از من پنج میلیون روپیه می خواهد. وظیفه شرعی من چیست؟ آیا باتوجه به عدم رضایت من به ازدواج اصلاً نیاز به طلاق وجود دارد؟