باسمه تعالی

هرچند امکان تصدی امر ولایت از سوی شورایی متشکل از فقهای عادل با کفایت موافق با شرع است ولی لزومی برای آن وجود ندارد و همان گونه که در محل خود توضیح داده شده است، هر فقیه، عادل، با کفایت (یعنی دارای صلاحیت های علمی، عملی و مدیریتی برای رهبری) در عصر غیبت کبری از سوی شرع دارای ولایت است و اگر یک نفر از افراد واجد صلاحیت، به دلیل اقبال مردم به وی، امکان اعمال ولایت پیدا کند، در حوزه ای که او متصدی امر ولایت می شود، کسی از فقهای دیگر حق مخالفت با او را ندارد و حکم او بر همگان، حتی بر خودش نافذ است.