باسمه تعالی

1. اگر داشتن ارتباط، موجب هدایت آن ها می شود، واجب است ولی اگر تأیید رفتارهای ناشایست و شخیصت منفی آن ها محسوب شود، حرام است.

2. اگر داشتن ارتباط نه مایۀ هدایت است و نه باعث تأیید لکن قطع رابطه موجب انحراف بیشتر آنان می شود، در این فرض قطع رابطه حرام است.

3. همچنین اگر داشتن ارتباط نه مایۀ هدایت است و نه باعث تأیید اما قطع رابطه موجب تَنَبُّه و هدایت آن ها می شود، در این فرض قطع رابطه از باب امر به معروف و نهی از منکر واجب است.

4. در غیر این سه صورت داشتن ارتباط جایز است؛ هر چند بهتر است از آن اجتناب شود.