باسمه تعالی

1. هرچند تحقق چنین فرضی عادتاً محال است، اگر به فرض، مورد نذرش را به کلی فراموش کند، به نیت اداء نذر به هر میزان که می تواند اعمال مطلوب و مستحب انجام دهد.

2. به نیت اداء نذر به هر میزان که می تواند، افعال عبادی انجام دهد. البته اگر یقین دارد عبادت خاصی حتماً مورد نذرش بوده اما در اینکه عبادت دیگری هم مورد نذر بوده، شک داشته باشد، باید آن عبادت خاص را انجام دهد یا اگر یقین دارد مقدار خاصی از یک عبادت مثلاً دو رکعت نافله حتماً مورد نذرش بوده اما در اینکه بیشتر از آن مقدار مثلاً چهار رکعت نافله بوده شک داشته باشد، باید مقدار یقینی را انجام دهد.

3. به نیت اداء نذر به هر میزان که می تواند از اموال خود در جهتی که نذر کرده مصرف کند. البته اگر یقین دارد مقدار خاصی حتماً مورد نذر بوده اما در اینکه بیشتر از آن بوده، شک داشته باشد، باید آن مقدار یقینی را در جهت نذر مصرف کند. اگر جهتش را هم نمی داند، در راه خیر و فی سبیل الله انقاق کند.

همچنین در هر سه فرض اگر بین موارد محدودی مشکوک است، باید تمام آن موارد را انجام دهد.