آیا اینکه در استفتائات خود فرموده اید (یقین و اطمینان وسواسی به نجاست حکم شک را دارد) شامل همۀ انواع یقین های فرد وسواسی می شود؟ مثلا آیا اگر وسواسی با عقل و منطق خود یا با حواس خود نظیر بینایی یا لامسه به نجاست یقین یا اطمینان پیدا کند، باز هم حکم شک را دارد و باید در تمام این موارد حکم به طهارت کند؟ برای مثال در مواردی که وسواسی عین نجس را با چشم خود ببیند یا سرایت و تماس نجاست را ببیند یا خیسی و ترشح را ببیند یا احساس کند و ... و از این طریق برایش یقین کامل حاصل شود آیا باز هم می تواند حکم به طهارت نماید و نه خودش و نه دیگران وظیفه ای در قبال یقینش نداشته باشند؟ آیا در صورت حکم به طهارت در چنین مواردی بعد از درمان وسواسش نباید جایی را تطهیر کند یا نمازهایش را اعاده نماید؟