باسمه تعالی

در عقد ازدواج، دو طرف عقد، یعنی زن و مرد، پس از تعیین مهریه و مدت (اگر موقت است)، باید مفاد و محتوای ازدواج -چه دایم و چه موقت- را قصد کنند و سپس با عباراتی که این قصد را به صراحت بیان کند، آن را ابراز نمایند. این ابراز به هر زبانی می تواند صورت بگیرد. پس اگر زن بگوید: من خود را به همسری تو در آوردم با مهریه تعیین شده (و در مدت معین؛ اگر عقد ازدواج موقت است) و مرد بگوید: با همان شرایط قبول کردم. ازدواج تحقق پیدا می کند.