دختر خانمی در دوران مجردی، با پسری دوست می شود و بعد از مدتی اغفال شده و با او هم بستر می شود و از حالت باکره بودن خارج می شود. پسر هم او را رها کرده، حاضر به ازدواج با او نمی شود. دختر هم پشیمان شده، توبه می کند. بعد از چند ماه برای دختر خواستگار می آید. تکلیف این دختر چیست؟ 1. به خواستگارها بگوید که باکره نیست و قبلاً با پسری ارتباط داشته است که در این صورت به احتمال قوی هیچ پسری او را به همسری بر نمی گزیند و آبرویش هم می رود. 2. به خواستگارها بگوید که باکره نیست ولی علتش را دروغ بگوید؛ مثلاً بگوید به خاطر ورزش این گونه شده و یا در دوران نوجوانی صدمه دیده است؟ 3. به خواستگارها نگوید و خود را باکره نشان دهد که در این صورت دروغ گفته و چون باکره بودن شرط عقد بوده است، خلاف شرط کرده است و احتمالاً عقد هم باطل است. ضمن این که ممکن است در شب زفاف، حقیقت آشکار شود. با توجه به این شرایط تکلیف دختر چیست؟