باسمه تعالی

1. اگر شک کند آبی پاک است یا نجس، باید بنا را بر پاک بودن آن بگذارد؛ مگر آنکه بداند قبلاً نجس بوده و الآن نمی داند پاک شده است یا همچنان نجس است که در این موارد باید بنا را بر نجس بودن آب بگذارد.

2. اگر شک کند آبی مباح است یا غصبی، باید بنا را بر مباح بودن آن بگذارد؛ مگر آنکه بداند قبلاً  غصبی بوده و الآن نمی داند همچنان غصبی است یا از غصب خارج شده است که در این موارد باید بنا را بر غصبی بودن آب بگذارد.

3. اگر شک کند آبی مضاف است یا مطلق، نمی تواند بنا را بر هیچ یک از دو طرف بگذارد و آثار  شرعی مختص به هیچ از دو طرف ثابت نمی شود، بلکه آثار شرعی مشترکی که بر هر دو  نوع آب ثابت است؛ البته اگر بداند قبلاً مضاف بوده یا مطلق بوده است و الآن شک دارد از آن حالت خارج شده است یا نه، باید بنا را بر همان حالت قبلی بگذارد.

4. اگر شک کند آبی قلیل است یا کر، باید بنا را بگذار بر این که کر نیست. بنابراین احکام آب کر ثابت نمی گردد و در عمل آثار آب قلیل مترتب می شود؛ البته اگر بداند قبلاً کر بوده یا قلیل بوده است و الآن شک دارد از آن حالت خارج شده است یا نه، باید بنا را بر همان حالت قبلی بگذارد.