باسمه تعالی

اجارۀ پول از نظر عقلایی معنا ندارد؛ زیرا در اجاره باید مالِ مورد اجاره به گونه ای باشد که بدون صرف عین آن، بتوان از منافعش استفاده کرد؛ مانند خانه که می توان در آن زندگی کرد بدون آنکه اصل ساختمان از بین برود در حالی که پول به صورت عادی چنین خصوصتی ندارد تا قابل اجاره باشد و فرد گیرنده خود پول را مصرف می کند؛ مگر در موارد خاص مثل پول های قدیمی که به عنوان شیء تزئینی استفاده می شوند. در این این موارد اجاره دادن جایز است.