فردی که نشسته نمازمی خواند مهر را به پیشانی بگذارد و اگر نمی‌تواند دیگری برایش انجام دهد آنگاه اگر کسی نبود نوبت به اشاره به سر می‌رسد و اگر نتوانست چشم را به عنوان رکوع یا سجده ببندد و به نیت سریرداشتن از رکوع و سجده چشم را باز کند. آیا این ترتیب صحیح است؟
سلام علیکم فردی که نشسته نمازمی خواندمهررابه پیشانی بگذاردواگرنمیتوانددیگری برایش انجام دهدآنگاه اگرکسی نبودنوبت به اشاره به سرمی رسدواگرنتوانست چشم رابه عنوان رکوع یاسجده ببنددوبه نیت سریرداشتن ازرکوع وسجده چشم رابازکند(ترتیبی که عرض شدراصحیح می دانیدیامطلب چیزدیگری است)؟جزاکم الله

باسمه تعالی

مسأله 1079 از رساله معظم له:
کسی که هیچ نمی‌تواند خم شود، برای سجده باید سر را به قصد سجده خم کند و برای برخاستن از سجده، سر را بلند کند و اگر این هم ممکن نشد، به قصد سجده چشم را می‌بندد و به قصد برخاستن، چشم را باز می‌کند و لازم نیست در این صورت بقیه اعضاء یعنی کف دست و زانو و انگشت بزرگ پا روی زمین باشد. گرچه این کار در صورت امکان موافق احتیاط است و در هر دو صورت، احتیاط مستحب آن است که اگر می‌تواند مهر را بلند کند و پیشانی را بر آن بگذارد و اگر ممکن نیست، مهر را به پیشانی بگذارد.

کد سایت fa11413