باسمه تعالی

1. لازم نیست فقیری که به وی از وجوهات شرعی نامبرده داده می شود، عادل باشد، بلکه همین مقدار که متجاهر به فسق نباشد یعنی آشکارا گناه نکند و نیز پرداخت این وجوه به او در نظر عرف «إعانه بر إثم» یعنی کمک برای تحقق گناه شمرده نشود یا باعث تشویق وی به گناه نگردد، می توان پرداخت کرد.

2. بنابراین اگر این فرد چنین کاری را آشکارا مرتکب نمی شود و پرداخت صدقات مزبور وی را بر تکرار این معصیت توانا نکند و مشوقی برای تکرار گناه نشود، اشکال ندارد، بلکه چه بسا باعث انس و الفت وی با صاحبان حقیقی این وجوهات حضرات معصومین علیهم السلام گردد ان شاء الله.