شخصی روزۀ قضا گرفته بود، نزدیک به غروب رفت به نزد مادر و زنش به این نیت که اگر بپرسند که روزه گرفته ای، بگوید که آری روزه گرفته ام. روزه اش چه حکمی دارد؟
شخصی روزۀ قضا گرفته بود، نزدیک به غروب رفت به نزد مادر و زنش به این نیت که «اگر بپرسند که روزه گرفته ای؟» «بگوید که آری روزه گرفته ام». زنش پرسید و او جواب داد که آری. آیا این ریا محسوب می شود؟ روزه اش چه حکمی دارد؟ اگر از اول روزه را با نیت خالص گرفته بود ولی در اواخر این طور شد، چه حکمی دارد؟

باسمه تعالی

از آنجا که این فرد حقیقتاً روزه گرفته و مفطرات* را به نیت روزه ترک کرده است، این مقدار که در سؤال بیان شده است، مبطل روزه نیست؛ هرچند امر مذموم و ناپسندی است.

 

* چیزهایی که روزه را باطل می کند و روزه دار باید در طول روزه داری آن ها را ترک کند مانند خوردن و آشامیدن.

کد سایت fa6877