باسمه تعالی

1. اهانت و هتک حثیت افراد یا جایگاه آن ها، چه با فعل و چه با گفتار، حرام است و اگر فرد اهانت شده مرجع تقلید شیعه باشد، قبح این گناه بسیار بیشتر خواهد بود.

2. «نقد» با رعایت حدود شرعی اش جایز است و «امر به معروف و نهی از منکر» با رعایت شرایط شرعی آن واجب است؛ البته لازم است جایگاه نقد شونده و امر و نهی شونده مراعات شود و از بیان و رفتاری متناسب با آن جایگاه استفاده گردد. بنابراین اگر کسی بدون رعایت این نکته و به بهانۀ «نقد» یا «امر به معروف و نهی از منکر» حرفی بزند یا کاری کند که هتک حیثیت شخص آن مرجع یا توهین به جایگاه مرجعیت شیعه باشد، کار حرامی مرتکب شده است و بر شنونده یا بیننده یا مطلع، لازم است این فرد هتاک و اهانت کننده را نهی از منکر کند.