مراقبه زمان ندارد. در همۀ اوقات زندگى بايد مراقب اعمال خودمان باشيم.[1] بايد دائم حساب کنيم که واقعاً آنچه کرديم تا چه حد درست بود و تا چه حد اشتباه. هر جايى که پى برديم اشتباهى رخ داده است، همان موقع تصميم بگيريم که جبران کنيم؛ هر چند ارادۀ ما آن قدر قوى نباشد و احتمال ‏دهيم که باز هم پاى ما بلغزد.[2] گفت یا رب بارها برگشته‌ام * توبه ها و عهدها بشکسته‌ام توبه‌ام بِپذیر این بار دگر‌ * تا به بندم بهر توبه صد کمر[3] مهم آن است که وقتی توجه پيدا مى‏کنيم، همان لحظه تصميم بر جبران بگيريم و واقعاً عزم بر ترک اشتباه داشته باشيم[4] و از خدا ـ تبارک و تعالی ـ بخواهيم که به ما کمک کند تا بتوانيم جبران کنيم. --------------------- [1]. قال أبو عبد الله ـ علیه السلام ـ : فحاسبوا أنفسكم قبل أن تحاسبوا عليها. (الكافي، ج ‏8، ص 143) [2]. عن أبي جعفر ـ علیه السلام ـ قال: … كلما عاد المؤمن بالاستغفار و التوبة عاد الله عليه بالمغفرة … فإياك أن تقنط المؤمنين من رحمة الله. (الكافي، ج ‏2، ص 434) [3]. مثنوی معنوی. [4]. يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً. (التحریم، 8) برگرفته از «توشه ای از رمضان» تألیف آیت الله هادوی تهرانی

حضرت آیت الله هادوی تهرانی: حرم فاطمه معصومه ـ سلام الله علیها ـ دری از درهای بهشت است.

به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، اول تیرماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه اعلی، با اشاره به آیه «فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَى ﴿۹﴾، سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَى ﴿۱۰﴾ وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَی»، گفت: تذکر کار اهل بهشت و اهل خشیت است که شقی از آن پرهیز دارد و سرنوشت شقی، همنشینی با آتش جهنم است. وی افزود: کسی به فلاح می‌رسد که تزکیه کند و اهل تزکیه به خشیت می‌رسند و کسی که به خشیت رسید، به ذکر می‌رسد؛ فردی که به ذکر برسد، به اطمینان می‌رسد و در این حال مخاطب «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿۲۷﴾،ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً ﴿۲۸﴾، فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ﴿۲۹﴾، وَادْخُلِي جَنَّتِي ﴿۳۰﴾ در سوره فجر می‌شود. آیت‌الله هادوی تهرانی با تأکید بر اینکه راه رسیدن به کمال و خدا و دستورالعمل آن در این آیات بیان شده است، تصریح کرد: تزکیه، خشیت، ذکر و اطمینان مراحل این راه است؛ تزکیه آن است که آلودگی‌ها و غفلت‌های دائمی که بر روح انسان وارد می‌شود، زدوده شود؛ البته آلودگی مراتب دارد؛ مرتبه بالای آن شرک است و در مراتب پایین‌تر، ارتکاب کبائر، صغائر و حتی ارتکاب مباهات است. استاد سطح عالی حوزه بیان کرد: ممکن است کسی مشرک نباشد و کبائر و صغائر را هم انجام ندهد، ولی کارهای مباح بکند و همین امور مباح باعث غفلت او از حقیقت و رسیدن به کمال و نجات شود، لذا هر فردی به اندازه‌ای که خود را از رجس و گناه دور کند، به همان اندازه اهل ذکر و اطمینان می‌شود. وی افزود: برای خشیت، معرفت و برای معرفت، تزکیه لازم است؛ اینکه گفته شده «لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ» صرفا مس مصحف ظاهری نیست، بلکه رسیدن به معارف والای قرآن نیازمند…

به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، ۲۷ خرداد در ادامه مباحث تفسیری خود در مدرسه آیت‌الله گلپایگانی در قم، گفت: خداوند در سوره مبارکه فجر از آیه ۲۱ به صورت گذرا به قیامت اشاره و بیان کرده است که انسانی که اهل طعام دادن به فقرا و تحریک دیگران براین کار نیست، همچنین مال دیگران را چپاولگرانه می‌خورد و مال‌دوست است، عذابی خواهد چشید که هیچ کس آن را نمی‌چشد. وی افزود: هرقدر اهل بهشت در قیامت در گشایش و راحتی هستند، اهل جهنم در تنگنا و سختی هستند؛ در آن روز وضعیتی خواهد بود که هیچ‌کسی مانند این فرد تحت فشار نیست و به غل و زنجیر بسته نخواهد شد. هادوی تهرانی با اشاره به آیه ۲۷ «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ»، گفت: جانی که به ذکر و اطمینان رسیده است، به تعبیر خداوند، نفس مطمئنه شده و به او گفته می‌شود که به سوی پروردگارت بازگرد، در حالی که هم تو از خدا راضی هستی و هم خدا از تو راضی است؛ بیا در میان بندگان و در بهشت من وارد شو. استاد سطح عالی حوزه با بیان اینکه این آیات بر امام حسین(ع) تطبیق شده است، تصریح کرد: همه ائمه، فاطمه زهرا و پیامبر و انبیاء مصادیق این آیه هستند و این طور نیست که آیه انحصار به امام حسین داشته باشد، بلکه یک قاعده را بیان فرموده است؛ یعنی هر کسی به جان ذکر الهی برسد، به نفس مطمئنه خواهد رسید. غیرخدا باعث آرامش نیست وی با بیان اینکه قدرت، ثروت، شهرت، پارتی و پول هیچکدام باعث آرامش انسان نمی‌شود؛ اضافه کرد: این بیان کاملا کاربردی قرآن است، زیرا معیار به انسان می‌دهد؛ یعنی انسان به همان میزانی که در قبال حوادث و سختی‌ها آرامش و کظم غیظ و خشم دارد، به همان میزان هم نفس مطئمنه دارد؛ امام که ملقب به کاظم است یعنی نفس مطمئنه دارد که…

بسمه تعالی حضرت آیت الله آقای شیخ مهدی هادوی تهرانی دامت برکاته السلام علیکم و رحمة الله و برکاته خبر درگذشت والدۀ مکرمۀ جنابعالی موجب تأثر گردید برای آن مرحومه علو درجات از خدای تعالی مسئلت دارم و به جنابعالی و برای سایر بازماندگان صبر و اجر جزیل مسئلت دارم و السلام سید ساجد علی نقوی

به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، استاد سطح عالی حوزه، امروز، ۲۶ خردادماه در ادامه تفسیر سوره فجر، گفت: در آیات «فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ» ﴿۱۵﴾ و «وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ» به ویژگی طبیعی انسان اشاره کرده و فرموده است که وقتی ما به انسان نعمت می‌دهیم آن را نشانه اکرام خود می‌داند و وقتی روزی او را محدود کردیم، آن را اهانت می‌شمرد. وی افزود: خداوند در آیه ۱۷ فرمود، این برداشت و تحلیل انسان در مورد خداوند، درست نیست، بلکه علت این مسائل رفتارهای خود انسان است، زیرا آنها اهل اکرام یتیم نیستند؛ و برای تأمین غذای گرسنگان، تلاش و تحریض و تشویقی ندارند. آیت‌الله هادوی تهرانی با بیان اینکه عامل تنگی رزق، رفتار خود انسان است، اظهار کرد: انسان رفتارهای خودش را نمی‌بیند و مسائلی را که برای او رخ می‌دهد، با بدبینی به خدا نسبت می‌دهد؛ در حالی که براساس این آیات، منشأ گشادگی و تنگی رزق، عمل خود انسان است و به تعبیر شاعر، «هر که نان از عمل خویش خورد». استاد سطح عالی حوزه علمیه اظهار کرد: از آیات استفاده می‌شود که اگر انسان در راه درست یعنی رسیدگی به یتیمان و فقرا خرج کرد، نه تنها از اموال او کم نمی‌شود، بلکه بر آن افزوده هم خواهد شد، بنابراین نباید از صدقه و انفاق و اطعام به دیگران نگرانی و هراس داشته باشیم. وی افزود: براساس روایات، هر قدر انسان اهل خیرات و انفاق باشد، روزی او توسعه می‌یابد و هرقدر دست انسان باز باشد، خداوند هم کمک خواهد کرد و توانایی خدا با انسان قابل قیاس نیست، این یک قاعده قرآنی است و به…

به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، ۲۴ خردادماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه فجر در مدرسه آیت‌الله گلپایگانی، گفت: خداوند در آیه ۱۴ فرموده است که «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ»؛ یعنی خداوند در کمینگاه مراقب شما هست و اینطور نیست که شما رها و یله باشید؛ او مراقب است و در لحظه‌‌ای که انسان فکر می‌کند زرنگی می‌کند، در تله می‌افتد. وی اضافه کرد: انسان باید همیشه مراقب نفس خود و کارهایی که می‌کند باشد، همان طور که تیرانداز در میدان جنگ همواره مراقبت دارد؛ خداوند فرمود ما در کمینگاه هستیم. آیت‌الله هادوی تهرانی بیان کرد: تفضل و رحمت الهی بسیار زیاد است و در برخی ادعیه ذکر شده که خدایا آن‌قدر تو به من لطف کرده‌ای که من پررو شده و گناه می‌کنم، ولی این آیه می‌فرماید: مراقب باشید ناگهان در دام نیفتید؛ البته این مسئله هم برای افراد و هم برای جوامع و هم برای افراد معمولی و هم برای افرادی که مسئول هستند و قدرت و ثروت و شهرت دارند، بیان شده است. استاد سطح عالی حوزه علمیه با بیان اینکه خدا در کمینگاه است و افراد بدکار هر لحظه ممکن است در تور خداوند بیفتند، اظهار کرد: در آیه ۱۴ سوره علق فرموده است: أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى؛ در این آیه آگاهی می‌دهد که «ای انسان خداوند می‌بیند» ولی در سوره فجر هشدار و انذار داده که گرفتارشدن در کمینگاه الهی مساوی با عذاب است. تبیین یک استثناء این استاد حوزه همچنین در ادامه تفسیر سوره مبارکه اعلی به آیه ششم اشاره کرد و گفت: در این آیه فرموده که «سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَى، إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى»؛ قرائت در اینجا به معنای قرائت متعارفی نیست که در ذهن ما هست؛ زیرا…

به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، استاد حوزه علمیه، ۲۰ خردادماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه اعلی در مدرسه آیت‌‌الله‌العظمی گلپایگانی گفت: خداوند سوره اعلی را با بحثی عرشی آغاز کرد و فرمود: سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿۱﴾ نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى (۱)؛ الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى ﴿۲﴾؛ همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد (۲) وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى؛ و آنكه اندازه‏‌گيرى كرد و راه نمود‌(۳) که برای تبیین هر کدام از این مفاهیم یک کتاب لازم است. استاد سطح عالی فقه و اصول حوزه علمیه قم اضافه کرد: بعد از سه آیه ذکر شده از عرش به فرش پرداخت و فرمود: وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى؛ و آنكه چمن‌زار را برآورد؛ یعنی اگر انسان مفاهیمی مانند؛ «رب اعلی»، «خلق فسوی» و «قدر فهدی» را نمی‌فهمد، ولی «اخرج المرعی» و علف و کشتزار را می‌فهمد. خشک شدن علف سبز و تازه را می‌فهمد و درک می‌کند. استاد حوزه علمیه تصریح کرد: مفاهیم آیات اولیه، فلسفه لازم دارد، ولی سبزشدن علف و بعد خشک شدن آن که نیازی به فلسفه ندارد. آیت‌الله هادوی تهرانی بیان کرد: خداوند بارها و بارها در قرآن فرموده که اگر کسی بصیرت لازم را داشته باشد، با دیدن طبیعت دور و بر خود می‌تواند خدا را ببیند؛ البته مباحثی مانند پی بردن از نظم به ناظم و از مخلوق به خالق مباحث فلسفی ساده و قدیمی است؛ سخن در این است که انسان اگر چشم دل باز کند خدا را خواهد دید. دلیلی بر غیربشری بودن قرآن استاد حوزه علمیه قم اضافه کرد: در آیه ششم این سوره فرمود که «سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَى»؛ خداوند فرمود که تو نگران نسیان قرآن نباش و ما همان طور که قرآن را نازل کردیم، آن را حفظ هم خواهیم کرد. البته استثنایی هم در ادامه مطرح است…