با سلام و احترام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات از آنجا که بانک با بقیه نهادهای مالی و غیرمالی متفاوت است و بانک قدرت خلق پول دارد و می تواند با این قدرت خلق پول برای خود و شرکتهای زیرمجموعه خود، امکانات مالی ایجاد کند، آیا می توانیم بانک خصوصی را جایز بدانیم؟ یعنی ایجاد بانک خصوصی مثل بقیه شرکتهای خصوصی نیست و پدیده ای به نام قدرت خلق پول، آن را از بقیه شرکتها در اقتصاد متمایز می کند. طبق آمارهای منتشر شده، بانک های خصوصی در ایران با استفاده از این قدرت خلق پول که عمدتا آن را به شرکتهای زیرمجموعه خود وام داده اند، توانسته اند سودهای فراوان و اموال زیادی به دست بیاورند و از طرف دیگر با خلق پول و نقدینگی بر اقتصاد کلان هم تاثیر منفی بگذارند و بخشی از تورم ایجاد شده در کشور را می توان محصول عملکرد بانک های خصوصی دانست. ضمن اینکه وام های داده شده در بانکهای خصوصی عمدتا به اشخاص مرتبط و شرکتهای زیرمجموعه خودشان بوده و این با عدالت هم ناسازگار است و رقابت را در اقتصاد محدود کرده است. با توجه به همه این نکات: آیا بانک خصوصی از نظر فقهی جایز است؟ یعنی بانک های خصوصی حق خلق پول دارند؟ آیا کار کردن در بانک خصوصی و گرفتن حقوق از بانک خصوصی جایز و حلال است؟ آیا کار کردن در بخش مطالعاتی و پژوهشی بانک خصوصی با کار کردن در شعب و بخش اعطای تسهیلات، از جهت حکم شرعی فرق میکند؟ آیا به صرف اینکه قانون، مجوز ایجاد بانک خصوصی را داده است برای حلیت آنها کافی است؟ چون ممکن است در ابتدای تاسیس بانک های خصوصی در ایران، قانونگذار به دلایلی از جمله عدم شناخت ماهیت و کارکردها و آثار و تبعات بانک خصوصی، نتوانسته موضوع شناسی درست و کاملی داشته باشد و به همین جهت مجوز آن را صادر کرده باشد ولی الان که بسیاری از تبعات منفی بانک های خصوصی در ایران مشخص شده آیا باز هم میتوانیم با ارجاع به مجوز صادر شده در سالهای قبل، حکم به حلیت شرعی بانک های خصوصی بکنیم؟