باسمه تعالی 
1. ذکر مهر در صحت عقد ازدواج دائم شرط نیست، پس اگر زنی را عقد کند و اصلًا مهری برایش ذکر نکند، عقد صحیح است، بلکه اگر تصریح به عدم مهر کند، صحیح است و به این، یعنی به واقع ساختن عقد بدون مهر «تفویض بضع» گفته می‌شود و به زنی که مهری در عقدش ذکر نشده، «مفوّضة البضع» گفته می‌شود. 
2. اگر عقد بدون مهر واقع شود، زن قبل از دخول چیزی را مستحق نمی‌شود، مگر اینکه او را طلاق دهد؛ پس زن استحقاق دارد که مرد به حسب حالش از غنا و فقر و باز بودن دست و تهی بودن آن، چیزی را از دینار یا درهم یا لباس یا چهارپا یا غیر این‌ها به او بدهد و به این چیز، «متعه» گفته می‌شود. و اگر عقد قبل از دخول با چیزی غیر از طلاق فسخ شود، مستحق چیزی نمی‌باشد. و همچنین است اگر یکی از آن‌ها قبل از دخول بمیرد. و اما اگر به او دخول نموده باشد به سبب آن، مستحق مهر امثال خودش می‌باشد. یعنی مهریه زن، معادل مهریه یک زن مشابه او در همان شرایط خواهد بود.
3. در عقد ازدواج موقت نمیتوان شرط کرد که مهریه نباشد یا بخشیده شود.
4. اگر در عقد شرط کنند که مهریه نباشد، چنانچه عقد موقت باشد باطل می‌شود. 
5. مهریه می‌تواند حداقل چیزی باشد که ارزش مالی دارد و زن می‌تواند بعد از عقد مهرش را ببخشد.