باسمه تعالی

1. اگر با رفتار طرف مقابل باعث بی آبرویی آمر یا ناهی شود یعنی شخصیت و احترامش با توجه به جایگاه و شأنی که دارد، در نظر دیگران مخدوش شود، امر به معروف و نهی از منکر بر او واجب نیست.

2. صرف شنیدن برخی مطالب اهانت آمیز از جمله موردی که در سؤال آمده دلیل بر هتک و خدشه بر شخصیت واقعی فرد در نظر دیگران نیست و باید وظیفه شرعی اش را انجام دهد؛ خصوصاً برای کسی که در مسیر نشر احکام دین و هدایت مردم فعالیت می کند 

3. اگر همین مقدار مطالب توهین آمیز به گونه ای باشد که تحمل آن برای شخص عسر و حرج داشته باشد، ترک امر به معروف و نهی از منکر جایز است؛ عسر و حرج یعنی اگر هر فردی دیگری با این خصوصیات روحی بود و می خواست به این وظیفه عمل کند، نمی توانست چنین چیزی را تحمل کند یا تحملش بسیار پر مشقت بود.