باسمه تعالی

1. اگر این شخص در آنجا مالک منزل قابل سکونتی باشد و شش ماه متصل یا منفصل در آن سکنی گزیند، وطن شرعی او محسوب می شود؛ هرچند وطن عرفی او نشده باشد و عرف هنوز وی را در آنجا مسافر به حساب آورد.

2. اگر فرد در مکان ملکی مزبور مدتی کمتر از شش ماه متصل یا منفصل سکونت کرد ولی عرف در بعد از همین مدت او را مسافر به حساب نیاورد، آن مکان وطن عرفی او محسوب می شود و احکام مسافر را نخواهد داشت.

3. اگر فرد در آن مکان مالک منزل نباشد و صرفاً از منزل مثلاً استیجاری برای سکونت استفاده کند و مدتی سکونت کند در صورتی که بعد از همین مدت عرف او را مسافر به حساب نیاورد، آن مکان وطن عرفی او محسوب می شود و احکام مسافر را نخواهد داشت.

4. به طور کلی تا وقتی وطن شرعی یا عرفی احراز نشده است، این شخص حکم مسافر دارد.