باسمه تعالی

1. هر عقدی که صحیح واقع شده باشد، مهریه همان عقد بر عهده داماد می آید. صحت یک عقد منوط به این است که طرفین مفاد آن را با تمام تعهدات و خصوصیات قصد کنند. پس اگر وکالتی که عروس و داماد در عقد تبرکی به آن عالم داده اند یا اذنی که پدر دختر ـ در دختر غیر رشیده ـ نسبت به عقد تبرکی داده است، صوری بوده باشد، عقد محضر دار صحیح است و مهریه توافق شده در بله برون بر عهده داماد می آید و اگر واقعاً وکالت داده اند و دو طرف و نیز پدر دختر ـ در دختر غیر رشیده ـ راضی به همان مفاد عقد تبرکی بوده اند، همین عقد صحیح است و مهریه بیان شده در آن بر عهده داماد قرار می گیرد.

2. اگر عروس بگوید من در عقد تبرکی وکالت صوری دادم یا پدر دختر ـ در دختر غیر رشیده ـ بگوید من اذن صوری دادم و داماد این ادعاها را انکار کند، مسأله قضایی است و باید بر اساس ادله و شواهد قضایی حکم شود.