همسرم جهت ادامۀ تحصیل به مدت 6 ماه به خارج از کشور سفر کرده است. به ایشان قول داده بودم که به هیچ کسی نگاه نمی کنم یا ازدواج نمی کنم. الآن که در شرایط روحی سختی هستم، آبا صرفاً جهت رفع نیاز جنسی و جلو گیری از ابتلا به گناه می توانم صیغۀ موقت داشته باشم؟
اینجانب ده سال است که متأهلم. همسرم جهت ادامۀ تحصیل به مدت 6 ماه به خارج از کشور سفر کرده است. به ایشان قول داده بودم که به هیچ کسی نگاه نمی کنم یا ازدواج نمی کنم. الآن که در شرایط روحی سختی هستم، آبا صرفاً جهت رفع نیاز جنسی و جلو گیری از ابتلا به گناه می توانم صیغۀ موقت داشته باشم یا باید بر قول خود بمانم و این آزمون سنجش صبر و ایمان من است؟

باسمه تعالی

اگر قولی که داده اید در ازاء قول و تعهد به چیزی از طرف همسرتان بوده است (تعهد دو طرفه)، عمل به این قول شرعاً واجب است. اما اگر قول یک طرفه بوده است، عمل به آن شرعاً واجب نیست.

اگر فشار جنسی به حدی باشد که تحمل و صبر بر آن برایتان عسر و حرج (سختی شدید و غیر قابل تحمل) دارد، عمل کردن به قول واجب نیست و اگر یقین دارید که به گناه می افتید، باید نسبت به جلوگیری از گناه از طرق مشروع مانند عقد موقت اقدام کنید.

در هر حال اگر به هر دلیلی اقدام به ازدواج موقت کردید، ازدواجتان صحیح است و زن مزبور زن شرعی شما خواهد بود؛ هرچند اگر این کار را در فرض واجب بودن عمل به قول، انجام داده باشید، گناه کرده اید.