باسمه تعالی

اگر بعد از خروج منی و ادرار و استبراء یا تلاش برای ادرار و استبراء، مایعی خارج شود که علم به منی بودن آن نباشد، این مایع پاک است و خروج آن موجب جنابت نمی شود. ولی اگر بعد از خروج منی بدون ادرار یا تلاش برای آن و بدون استبراء، مایعی خارج شود که احتمال داشته باشد که منی باشد، این مایع منی محسوب شده و اگر شخص غسل جنابت کرده است، خروج این مایع موجب جنابت است، مگر این که فاصلۀ بین خروج این مایع و خروج منی آن قدر باشد که احتمال این که مایع مزبور باقیماندۀ منی در مجرا باشد، وجود نداشته باشد که در این صورت مایع مزبور پاک است و خروج آن موجب جنابت نمی شود.

اما اگر خود ارضایی یا لذت جنسی منجر به خروج منی نشود و فقط مایعی بدون جهش و بدون سست شدن بدن و بدون خصوصیات منی، مانند رنگ و بو، خارج شود، این مایع پاک است و موجب جنابت نمی شود.