باسمه تعالی

1. داستان فطرس هرچند در کتاب های مختلف مانند امالی صدوق، بصائرالدرجات، رجال کشی، مناقب ابن شهر آشوب، مصباح شیخ طوسی، خرائج و جرائح راوندی و سرائر ابن ادریس به نقل از جامع بزنطی آمده است، ولی در هیچ یک از این کتاب ها سندی صحیح و معتبر برای آن وجود ندارد. افزون بر این، متن داستان نیز خالی از اضطراب نیست.

2. ملائکه از عالم عقل هستند و چون از ماده و مادیات بری می باشند، مجالی برای گناه در آنها نیست و معصوم می باشند.

3. اگر داستان فطرس را بپذیریم باید آن را به گونه ای تفسیر کنیم که با عصمت ملائکه سازگار باشد. برای چنین امر چند احتمال مطرح شده است: أ. برخی داستان فطرس را سمبلیک دانسته اند. ب. برخی فطرس را فرشتۀ زمینی که ممکن است گناه کند، دانسته اند. ج. برخی عمل فطرس را ترک أولی و نه گناه، تفسیر کرده اند... البته هیچ یک از این تفاسیر خالی از ابهام نیست به ویژه داستان فرشتگان زمینی که جای تأمل جدی دارد.