بسم الله الرحمن الرحیم سلام‌ علیکم آیا هنگام پرداخت خمس می‌توان بدهی شخص را در نظر گرفت؟ مثلاً فرض کنیم یک سید فقیر ۳۰۰ دلار بدهی دارد. من به او ۴۰۰ دلار می‌دهم و می‌گویم که ۳۰۰ دلار از آن را برای پرداخت بدهی‌ات استفاده کن و با ۱۰۰ دلار باقی‌مانده نیازهایت را برطرف کن. او هم قبول می‌کند. الف) اگر چنین کاری جایز نباشد، آیا در صورتی که بدهی او (چه سید باشد چه غیر سید) به خاطر خرید نسیه مواد غذایی و مانند آن باعث شود که آبرویش برود، در این صورت می‌توان خمس را با در نظر گرفتن بدهی‌اش پرداخت کرد؟ ب) در فتاوای فقهی گاهی (خصوصاً در موضوع خمس بالا) از اصطلاح «آبرو» استفاده می‌شود. منظور از «آبرو» در اینجا چیست و چه معنای وسیعی دارد؟ ج) آیا موارد زیر مصداق ریختن آبرو محسوب می‌شود؟ ۱. اگر به خاطر نپرداختن بدهی خود به مغازه، هنگام دیدن صاحب مغازه خجالت می‌کشد، آیا این ریختن آبرو محسوب نمی‌شود؟ ۲. اگر به خاطر نپرداختن بدهی‌اش، صاحب مغازه در برخی مکان‌ها پشت سر او حرف می‌زند، آیا این ریختن آبرو محسوب می‌شود؟