خانمی ۳۴ ساله با یک بچه ۶ ساله ساکن ایالت میشیگان آمریکا می‌باشم. به علت اختلافاتی که با شوهرم دارم در حال طی مراحل طلاق قانونی می‌باشم که حدود ۶ ماه ممکن است به درازا بکشد. به علت تلاطمات روحی که مترتب بر حال من و فرزندم بود، مادرم در منزل ما مهمان من شده است، تا مراحل طلاق قانونی پایان یابد. با توجه به اینکه طبق قوانین آمریکا منزل مسکونی متعلق به زن و شوهر ( بالمناصفه ) می‌باشد و اینکه شوهر من اعلام داشته من رضایت به حضور مادرت در خانه مشترکمان ندارم ، مسئله شرعی نمازهای مادر من آیا با مشکل مواجه است ؟ در صورت مثبت‌بودن می‌توانیم قسمتی از منزل را فرضا به مالکیت من فرض نموده و در آن قسمت ایشان نماز بخوانند؟ در صورت منفی‌بودن با توجه به اینکه من بدون حضور مادر امنیت جانی و روحی ندارم و امکان جابجایی منزل هم برایم فراهم نمی‌باشد، آیا ماندن مادر من در منزلم اشکال شرعی دارد؟
سلام من خانمی ۳۴ ساله با یک بچه ۶ ساله ساکن ایالت میشیگان آمریکا میباشم ، بعلت اختلافاتی که با شوهرم دارم در حال طی مراحل طلاق قانونی میباشم که حدود ۶ ماه ممکن است به درازا بکشد . بعلت تلاطمات روحی که مترتب بر حال من و فرزندم بود ، مادرم در منزل ما مهمان من شده است تا مراحل طلاق قانونی پایان یابد با توجه به اینکه طبق قوانین آمریکا منزل مسکونی متعلق به زن و شوهر ( بالمناصفه ) میباشد و اینکه شوهر من اعلام داشته من رضایت به حضور مادرت در خانه مشترکمان ندارم ، مسئله شرعی نمازهای مادر من آیا با مشکل مواجه است ؟ در صورت مثبت بودن میتوانیم قسمتی از منزل را فرضا به مالکیت من فرض نموده و در آن قسمت ایشان نماز بخوانند ؟ در صورت منفی بودن با توجه به اینکه من بدون حضور مادر امنیت جانی و روحی ندارم و امکان جابجایی منزل هم برایم فراهم نمیباشد ، ایا ماندن مادر من در منزلم اشکال شرعی دارد ؟ ممنون خواهم شد در این خصوص ارشاد نمایید

باسمه تعالی

1. در ملک مشترک، امکان تخصیص یک قسمت به عنوان ملک یکی از طرفین، بدون رضایت طرف مقابل، وجود ندارد.

2. اگر واقعا ماندن مادر در منزل دخترش ضرورت دارد و امکان جابه‌جایی برای ایشان وجود ندارد، تصرفات مادر در خانه به مقدار ضروری جایز است و نماز او در صورتی که انجام آن در جایی مانند مسجد ممکن نباشد یا عسر و حرج داشته باشد، صحیح می‌باشد.

3. اضطرار شرعی یعنی اینکه فرد در وضعیتی قرار دارد که ترک این کار منجر به از بین رفتن مصحلت بالاتر یا به وجود آمدن مفسدۀ بیشتری گردد، یا انجام آن بسیار سخت و موجب عسر و حرج باشد. بنابراین صرف سخت بودن یا هزینه‌‌بربودن نقل مکان از این خانه و مانند این امور، اضطرار شرعی محسوب نمی شود.

کد سایت fa10070