به گزارش ایکنا؛ آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، ۱۸ فروردین‌ماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه نور، گفت: در آیه ۵۵ «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» وعده ایجاد حکومتی را به مؤمنان داده است که در آن هیچ خوف و ناامنی وجود نخواهد داشت که مصداقاً فقط در دوره امام زمان به وجود خواهد آمد و تاکنون چنین چیزی با وجود امکان محقق نشده است.

وی افزود: در آیه ۵۶ «وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» فرمود: در این آیه اشاره دارد که شما در شرایط آیه قبل نیستید، اما در همین وضع فعلی و با سختی‌هایی که دارید، نماز بخوانید و آن را اقامه کنید؛ بنده بارها عرض کرده‌ام که این ترجمه که برخی در مورد تفاوت میان اقامه نماز و نمازخواندن می‌گویند، درست نیست؛ اینکه «صل» را نمازخواندن و «اقیموا» را به پاداشتن و اقدام در جامعه به منظور اینکه مردم نماز بخوانند، ترجمه درستی نیست و با ظاهر آیات نارسازگار است.

هادوی تهرانی با بیان اینکه خداوند در آیه «أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّيْلِ ...» فرموده نماز بخوان، اضافه کرد: اقامه نماز وادارکردن دیگران به نماز نیست؛ گاهی آن‌قدر اشتیاق داریم که دیگران اهل عبادت باشند و به بهشت بروند که خودمان را فراموش می‌کنیم، قرآن در آیه ۶ تحریم فرموده است «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا» یعنی اول خود و خانواده خود را از عذاب نجات دهید.

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: البته نماز نمادی از کل واجبات عبادی است؛ یعنی نماز می‌خوانید ناظر به همه واجبات عبادی است؛ در ادامه به ایتاء زکات اشاره دارد که ناظر به واجبات اجتماعی است و در بسیاری از موارد در کنار «اقامه صلاة» به عنوان عمود دین، به عنوان واجب مالی و مصداق بارز وظایف اجتماعی آمده است. این زکات شامل واجبات مالی از جمله خمس هم می‌شود و مختص زکات اصطلاحی در برابر خمس نیست.

آیت‌الله هادوی تهرانی با اشاره به عبارت «اطیعوا الرسول»، افزود: اطاعت از پیامبر که بعد از اقامه نماز و ایتاء زکات آمده به موضوعی فراتر اشاره دارد و ناظر به مواردی است که خود پیامبر امری کرده است؛ یعنی همان اوامر ولایی، اجتماعی و سیاسی پیامبر نه صرف احکام و دستورات دینی. البته ریشه تمامی دستورات پیامبر هم از خداوند است، اما به هر حال ناظر به موارد خاص دستوری پیامبر است، مثلاً اگر ایشان کسی مانند اسامه را به فرماندهی جنگ برگزید، باید از او هم اطاعت شود.  

غرور؛ آفتی برای دینداری
وی افزود: خداوند این دستورات را داده و فرموده انجام دهید، به این امید که مشمول رحمت الهی واقع شوید، زیرا انسان هرقدر هم تلاش کند، نمی‌تواند به وظیفه عمل کند، گرچه ما باید از اعمال خوب خود مانند نماز هم توبه کنیم. آیا واقعاً ما حق نماز را ادا می‌کنیم و حضور قلب داریم؟ یکی از عواملی که باعث غرور متدینین است، همین عبادت‌های ظاهری است و تصور می‌کنیم کسی بهتر از ما در عالم وجود ندارد و به دیگران نگاه تحقیرآمیز داریم، در حالی که همان فردی را که تحقیر کرده‌ایم، ممکن است در اعلی علیین بهشت باشد.

وی افزود: برخی از افراد مسجدی تصور می‌کنند چون هر روز در یک قسمت مسجد نماز می‌خوانند، مالک آن هستند. آیت‌الله خویی فرموده است که اگر کسی را که در صف نماز ایستاده، او را هل بدهید به این بهانه که اینجا جای من بوده است، مرتکب حرام شده‌ایم، ولو اینکه نمازمان درست است؛ متأسفانه به این آفت زیاد گرفتار هستیم. 

وی با اشاره به آیه «لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَلَبِئْسَ الْمَصِيرُ» گفت: در این آیه فرموده است مؤمنین تصور نکنید که کفار و مشرکین معجزه در زمین می‌کنند و قدرتی دارند که کارهای زیادی بکنند که خدا و دین نتوانسته است و می‌توانند ما را درمانده کنند، خیر؛ ما به آنها مهلت داده‌ایم و مأوای آنها در آخرت عذاب جهنم است. خداوند نخواسته که کفار صرفاً با امدادهای غیبی نابود شوند، زیرا زمینه امتحان از بین می‌رفت.

آیت‌الله هادوی تهرانی بیان کرد: این عذاب برای آنها بد جایگاهی است، اما درک نمی‌کنند، زیرا اگر می‌فهمیدند، شاید مرتکب این کارها نمی‌شدند؛ فرق معصومان با ما این است که اینها عواقب سوء گناه و بدی‌ها را به چشم می‌بینند، نه اینکه نتوانند گناه کنند. خداوند قلب و عقل هم به ما داده تا در این مسیر راه برویم، ولی خودمان حجاب خودمان هستیم و چشم قلب و عقل را بسته‌ایم. اگر خودمان را از آلودگی‌ها پاک کنیم، به اندازه ظرفیت خود، عواقب کارها را می‌بینیم.